Bogdan Zalewski
13 załączników
Steganografia, dezinformacja, manipulacja, techniki kodowania, Smoleńsk, zamach, zdrada, agenci wpływu, pożyteczni idioci, literatura, liberatura. To wszystko jest w tej jednej książce. Książce wyjątkowej, nawiązującej do rzeczywistego tragicznego dla naszej Ojczyzny wydarzenia, inspirowanej polską tradycją barokową przefiltrowaną przez doświadczenia współczesnej awangardy, oraz zanurzonej w chrześcijańskiej wizji świata.
* * *
„Autor tej książki znalazł wyjątkową formę dla pasji (w podwójnym tego ostatniego słowa znaczeniu): swojej pasji dochodzenia do prawdy w świecie medialnych krzywych luster i pasji, czyli męczeństwa 96 naszych współobywateli, którzy zginęli 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem.”
Prof. Andrzej Nowak
„Śledzenie drogi myślenia od pierwszego zdania do ostatecznego tekstu wprawia w zadumę nad potęgą ludzkiego umysłu, pięknem języka, gąszczem znaczeń i możliwością oszustwa poprzez ukrycie treści w ciągu słów. „
Płk. Andrzej Kowalski, b. szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego
Książka w sprzedaży od 1 kwietnia 2015 r.
* * *
13 załączników to konceptualny album w hołdzie ofiarom Katynia II, których porozrzucane szczątki zalegały długo na rosyjskim polu hańby władz III RP. Somatyczność jest głównym wyznacznikiem 13 załączników. Jak w Smoleńsku, wszystko w tym albumie jest kruche i wystawione na śmiertelne ciosy.
Jedyną nadzieję budzą słowa Jezusa z Ewangelii według św. Łukasza. Lecz mówię wam, przyjaciołom moim: Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nic więcej uczynić nie mogą. (…) U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Liczyłem włosy i głosy, liczyłem litery. A teraz liczę na wiernych Czytelników.
Bogdan Zalewski (ur. 1965 r.) – prezenter radiowy, dziennikarz, bloger i poeta. Prywatnie mąż Doroty i ojciec Joanny i Ewy. Swoje życie publiczne dzieli na dwa okresy – przed i po Tragedii Smoleńskiej. Za swój cel poetycki, publicystyczny i patriotyczny uznał znalezienie prywatnej formy wyrazu adekwatnej do narodowej hekatomby 10.04.10. Inspiracji poszukiwał głównie w raportach komisji parlamentarnej pod wodzą posła PiS Antoniego Macierewicza, w liberaturze – awangardowym kierunku artystycznym traktującym dzieło jako organiczną jedność literacko-edytorską, oraz w republikańskiej kulturze wolnych Polaków z czasów Rzeczypospolitej Szlacheckiej.